De Ondergetekende,

A.- Overwegende dat het drugsbeleid op wereldniveau voortvloeit uit de Conventies van de Verenigde Naties van 1961, 1971 en 1988 en dat deze Conventies met name de productie, handel, Verkoop en consumptie van een groot aantal stoffen verbieden, behalve voor medisch of wetenschappelijk gebruik;
B.-Overwegende dat, ondanks de aanzienlijke middelen die zijn aangewend bij de toepassing van een dergelijk beleid, de productie en consumptie van verboden stoffen de afgelopen dertig jaar exponentieel zijn toegenomen, zodat er sprake is van een regelrechte mislukking, hetgeen ook erkend wordt door de politie en het gevangeniswezen,

Wat betreft de preventie en de behandeling:
Overwegende dat:
- Het misbruik van verdovende middelen en psychotropen, vooral bij de jeugd, op wereldschaal oorzaak is van een uiterst zware problematiek,
- alle ontwikkelde landen op zoek zijn naar betere methodes om het misbruik van verdovende middelen en psychotropen te controleren,
- het lange verhaal van de prohibitie vanzelfsprekend bewezen heeft dat, hoofdzakelijk op Staatstussenkomst rekenen - namelijk op strafrecht en politie -, slechts een marginaal effect heeft als het erom gaat het misbruik van verdovende middelen en van psychotropen te controleren,
- er bovendien ernstige aanwijzingen zijn dat men efficiënte behandelingsprogramma's kan ontwikkelen zonder bevelschriften vanwege de Staat en dit met het oog op een zo breed mogelijke waaier van experimenten te kunnen ervaren, eerst en vooral opgevat als hulp jegens de slachtoffers van het misbruik van verdovende middelen en psychotropen.

Wat betreft de productie en de handel:
Overwegende dat:
- de grote meerderheid verdovende middelen en psychotropen in de wereld vrij circuleren ondanks de prohibitiewetten,
- de groeiende winsten, die de misdaadsorganisaties met de handel in illegale stoffen maken en die opnieuw worden geïnvesteerd in criminele activiteiten of in de legale financiële circuits, een dergelijke omvang hebben aangenomen, dat de basis van de legale instellingen en van de grondwettelijke regeringen ondermijnd wordt,
- de rentabiliteit van de handel in illegale stoffen er alleen maar toe kan leiden dat steeds meer landen betrokken raken bij de productie, waardoor enorme investeringen in het onderzoek en de productie van nieuwe chemische drugs worden aangemoedigd,
- de vele middelen die worden ingezet om de handel in illegale stoffen te bestrijden eigenlijk alleen maar hebben geleid tot een stijging van de verkoopprijs (crime tariff), waarvan alleen de georganiseerde misdaad profiteert.

Wat betreft de sociale en gezondheidsaspecten en de consumptie:
Overwegende dat:
- de gebruikers van illegale stoffen over geen enkele betrouwbare informatie beschikken met betrekking tot de samenstelling en de effecten van verdovende middelen en psychotropen; dat zij bijgevolg blootgesteld zijn aan risico's (waaronder overlijden door een overdosis en besmetting met het HIV / Aidsvirus), die verder reiken dan het gevaar van de drugs zelf,
- het clandestiene karakter van de consumptie van illegale stoffen een vaak onoverkomelijke hindernis vormt voor de preventie- en hulpactiviteiten van de overheid en particuliere organisaties; dat het huidige beleid de gebruikers er toe veroordeelt aan de rand van de samenleving te leven, waar zij voortdurend worden geconfronteerd met de wereld van de misdaad,
- de georganiseerde misdaad zo te werk gaat dat het aantal gebruikers snel groeit en dat zij worden aangezet om van vrij ongevaarlijke stoffen, zoals van cannabis afgeleide drugs, over te gaan tot de zogenaamde hard drugs,
- de grote financiële behoeften, evenals de druk van de georganiseerde misdaad,de gebruikers van illegale stoffen ertoe brengen zelf dealer te worden, waardoor zij op hun beurt bijdragen tot de stijging van drugsmisbruik.

Wat betreft de juridische aspecten en de gevolgen voor het gevangeniswezen:
Overwegende dat:
- de toepassing van de repressieve wetten op het gebied van drugs onvermijdelijk een onhoudbare druk uitoefent op het nationale en internationale rechts- en gevangenisstelsel, in die mate zelfs dat een groeiend aantal van de huidige gedetineerden vervolgd wordt voor delicten die direct of indirect verband houden met verdovende middelen en psychotropen,
- de uitvoering van het huidige drugsbeleid leidt tot het invoeren in de nationale wetgeving van normen die de individuele vrijheden beperken.

C.- Overwegende dat in een steeds groeiend aantal landen de leefbaarheid van het huidige drugsbeleid onder de loep genomen wordt en dat ernstig onderzocht wordt naar alternatieve oplossingen,

1. Bevestigen dat het drugsverbod, dat voortvloeit uit de Conventies van de Verenigde Naties van 1961,1971 en 1988, er de reële oorzaak van is dat de schade, die de productie, handel, verkoop en consumptie van verboden stoffen berokkenen aan hele sectoren van de samenleving, de economie en de openbare instellingen, steeds groter wordt en dat zo de gezondheid, de vrijheid en het leven van mensen worden ondermijnd,

Met het oog op het Ministerieel segment van de UNO-commissie aangaande de
verdovende middelen dat zal plaats vinden in Wenen op 16 en 17 april 2003:

2. De Algemeen-Secretaris en de UNO-lidstaten ertoe aansporen de positieve uitslagen in overweging te nemen van het in verschillende landen gevoerde beleid ter vermindering van de schade en het risico (met name door het verstrekken van substitutiemiddelen),waarbij het gebruik van bepaalde drugs volledig en de verkoop van cannabis en afgeleide drugs gedeeltelijk wordt vrijgegeven en tevens medische controle wordt uitgeoefend op de distributie van heroïne,

3. De Algemeen-Secretaris en de UNO-lidstaten verzoeken maatregelen te nemen met het oog op een veel efficiëntere bestrijding van de georganiseerde misdaad en de handel in verdovende middelen en psuchotropen, door een controle- en wettelijke reguleringsstelsel in te voeren van de productie, de verkoop en het gebruik van de op dit moment illegale stoffen;

4. De Algemeen-Secretaris en de UNO-lidstaten verzoeken een herzieningsprocedure van de UNO-Conventies in gang te zetten ter gelegenheid van de Conferentie van Wenen in april 2003, waarbij het UNO drugsbeleid zou moeten hervormd worden, met het oog op het intrekken of amenderen van de Conventies van 1961 en 1971, en dit met de bedoeling de stoffen opnieuw te classificeren, de consumptie van drugs, niet slechts om medisch of wetenschappelijk gebruik te legaliseren en de Conventie van 1988 af te schaffen.